Mírase no espello,
con todas as cores
unha bolboreta
que viviu nas flores.
Mírase fermosa
Mírase belida tan chusca tan leve tan chea de vida.
Sobe e baixa e sobe
diante do espello.
El está ben canso
e séntese vello.
E séntese triste ao vela voar. Linda bolboreta, non te mires máis.
